Nota biograficzna cyt. za “Leksykon polskich świętych, błogosławionych i sług bożych”, Gabriel
Turowski, wyd. Biały Kruk, Kraków 2015, s. 223

Chrzanowska Hanna (1902-1973), pielęgniarka i opiekunka chorych. Urodzona w Warszawie,
była córką Ignacego Chrzanowskiego profesora UJ, autora “Historii literatury niepodległej Polski”. W
1910 zamieszkała z rodzicami w Krakowie. Po ukończeniu szkoły dla pielęgniarek w Warszawie była w
latach 1924-1925 instruktorką pielęgniarstwa społecznego w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i
Higienistek w Krakowie (1925-1939, 1947-1957).

Była dobrze przygotowana do zawodu, jako stypendystka fundacji J.D. Rockefellera z
pielęgnowaniem chorych zapoznawała się w USA, Belgii i Francji. Nabytym doświadczeniem dzieliła się
w redagowanych przez siebie pismach pielęgniarskich. W latach młodości pogłębiła swój katolicyzm, co
było jej pomocne w pracy apostolskiej wśród chorych. Uważała, że pielęgniarki pracują dla Chrystusa.

W czasie okupacji niemieckiej pracowała w Polskim Komitecie Opiekuńczym w Krakowie. Po
wojnie była dyrektorką Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego w Krakowie-Kobierzynie. Hanna
Chrzanowska oparła swą posługę pielęgniarską w głównej mierze na przemyśleniach o miłosierdziu
zawartych w “Kazaniach” ks. Skargi, a także w nauczaniu Kościoła o Mistycznym Ciele Chrystusa.

Z motywów religijnych zajmowała się szkoleniem pilęgniarek opiekujących się obłożnie chorymi
w domu, później w porozumieniu z ordynariuszami organizowała pielęgniarstwo parafialne dla
przewlekle chorych. Opracowała w 1964 zasady parafialnej opieki nad chorymi, prowadziłą też na ten
temat konferencje dla księży, zakonnic i ludzi świeckich. Zmarła w Krakowie 29 kwietnia 1973 roku. (…)